PROJEKT ERASMUS + „HI! GREAT HOME SCHOOL” – LUTY 2018 ROKU – Portugalia

W dniach 20-24 lutego br. sześciu uczniów i dwóch nauczycieli Liceum brało udział w kolejnej odsłonie projektu Erasmus + o nazwie „Hi! Great Home School”, który dotyczy problemu przedwczesnego kończenia edukacji przez młodych ludzi. Ta część projektu miała miejsce w przepięknym mieście, jakim jest Barcelos w Portugalii.

Nasza grupa (w skład której weszli uczniowie: Anna Kabala, Aleksandra Wolska, Eryk Długosz, Kinga Ślusarczyk, Nella Starsky, Urszula Makuchowska oraz nauczyciele: panowie Bogdan Maciesowicz i Hashem Sk. Abul) wyruszyła w drogę o godzinie pierwszej w nocy 17 lutego! Wyjechaliśmy Neobusem z przystanku w Boguchwale na lotnisko Kraków Balice, skąd wylecieliśmy o 6:15 do Frankfurtu samolotem linii Lufthansa. Pierwsza część podróży minęła bardzo szybko ale odrobinę męcząco – ze względu na wczesną porę oraz niezbyt sprzyjającą, szarą, wietrzną pogodę. Lecieliśmy nie jednym, lecz dwoma samolotami – tak więc był i drugi lot, który zajął nam więcej czasu, niż pierwszy. Znużenie nim zostało w pełni wynagrodzone wspaniałą, ciepłą, słoneczną już pogodą, jaka przywitała nas na lotnisku w Porto – drugim największym (po Lizbonie) mieście w Portugalii. Z lotniska odwieziono nas pod szkołę w Barcelos, stamtąd rodziny, u których mieliśmy mieszkać podczas pobytu w kraju, zabrały nas do swoich domów, a nasi opiekunowie udali się do przeznaczonego na ich pobyt hotelu. Warto wspomnieć, że byliśmy grupą, która przybyła na miejsce najwcześniej.

Od tamtego momentu przez niemal dwa dni nie widywaliśmy się razem, bowiem to od goszczących nas rodzin zależało to jak spędzać mieliśmy czas – a spędzaliśmy go różnie. Głównie podróżowaliśmy po okolicy, np. Porto czy Bradze. Niektórzy z nas uczestniczyli
w dużych, rodzinnych obiadach. Pierwszą znaczącą różnicą, jaką zauważyliśmy, była temperatura. Choć była to zima, pogoda była porównywalna do cieplejszej części polskiej wiosny. I tak przez cały tydzień! Mniej pozytywną niespodzianką była temperatura w domach wieczorami i w nocy – dla nas, Polaków, przyzwyczajonych do ciepłych wieczorów w domowym zaciszu podczas zimy, szokiem były nieco chłodne sypialnie, dlatego w następnych dniach rodziny dały nam dodatkowe koce i ubrania, byśmy nie musieli wracać do Polski przemienieni w kostki lodu.

Po tym czasie mogliśmy w końcu w poniedziałek zobaczyć szkołę, do której pojechaliśmy z naszymi hostami. Uczestniczyliśmy w lekcjach, niewiele z nich rozumiejąc (wszystkie były po portugalsku), ale dzięki temu poznaliśmy mniej więcej otoczenie oraz sposób nauczania tamtejszych nauczycieli. Zwiedziliśmy ESB – Escola Secundária de Barcelos – czyli szkołę, w której byliśmy gośćmi. Była ogromna i właściwie nowoczesna, ale jednak nic w niej nie było w stanie „przebić” klimatu LOB-u, który – jak wszyscy wiemy – jest zawsze wyjątkowy, nie tylko ze względu na historyczne mury szkoły.

Samo spotkanie projektowe „Hi! Great Home School” zaczynało się dnia następnego, we wtorek. Pierwszym jego akcentem był wykład autora książek, profesora z Minho University, Pedagogical Institute, Carlosa Gomesa, który może i był interesujący, ale przeciągał się niemiłosiernie długo ze względu na konieczność tłumaczenia słów profesora z portugalskiego na angielski. Gdy wykład się skończył, zebraliśmy się w małej sali wraz z grupami z innych krajów uczestniczących w Erasmusie – Włoch, Turcji, Hiszpanii, Litwy oraz oczywiście z Portugalii. Podczas spotkania nastąpiło krótkie przedstawienie, o co chodzi w całym projekcie, oraz prezentacja każdej grupy – reprezentującej kraj i szkołę zarazem. Po tym dość stresującym momencie wszyscy udaliśmy się do swoich miejsc zamieszkania, bo – wbrew pozorom – ta „krótka rzecz” trwała od 9 aż do 17.

W środę zostaliśmy przydzieleni do grup składających się z 6 osób – każda osoba w grupie pochodziła z innego kraju. Pracowaliśmy nad przydzielonymi nam tematami z zakresu ESL – Early School Leaving. Wymiana doświadczeń i przemyśleń za pomocą języka angielskiego była dla nas, no… zupełnie innym, niż zwykle, doświadczeniem. Po zakończonej pracy udaliśmy się do ratusza w Barcelos, gdzie wiceprezydent miasta Barcelos powitała grupy ze wszystkich krajów. Zostaliśmy obdarowani figurkami koguta Roostera, symbolu Barcelos i jednego z najbardziej rozpoznawalnych symboli całej Portugalii. Po uroczystym powitaniu Portugalczycy zaprosili nas na kolację w jednej z restauracji. Tam spędziliśmy czas w miłym towarzystwie, niektórzy próbowali portugalskich specjałów. Spotkanie to sprzyjało zacieśnianiu międzynarodowych więzów oraz szerszemu poznaniu kultury nie tylko Portugalii, ale też innych krajów uczestniczących.

Następnego dnia powróciliśmy do grup i kontynuowaliśmy pracę nad powierzonymi nam tematami. Zanim jednak zaczęliśmy dzień w taki sposób, mieliśmy wykład z profesor Elsą Conde, członkinią komisji National Reading Plan, której praca polegała na propagowaniu czytania i zachęcaniu do jego nauki w Portugalii. Uświadomiliśmy sobie, jak dużym problemem w Europie okazuje się analfabetyzm – problem pozornie nieobecny, nieaktualny w naszej rozwiniętej cywilizacji.

Wróciliśmy potem do pracy nad projektem, będąc uprzednio obdarowanymi pomocami pozwalającymi nam na dogłębniejsze zbadanie tematów. Jednocześnie przygotowywaliśmy plany wypowiedzi oraz plakaty i prezentacje. Nie pracowaliśmy jednak długo, gdyż już o 13:30 pojechaliśmy do Porto. W planie było zwiedzenie miasta, niestety czas był dla nas okrutny i byliśmy w stanie zmieścić w naszym napiętym grafiku tylko podróż promem i wizytę w lokalnej winiarni. Wieczór, po powrocie z Porto, wyglądał niemal tak samo, jak poprzedni – obejmował spotkania w grupach nowopoznanych osób.

Piątek stał się dniem dokańczania tego, czego nie zrobiliśmy dnia poprzedniego. Wtedy też prezentowaliśmy ostateczne wyniki naszej wytężonej pracy. Myślimy, że poruszyliśmy podczas naszej prezentacji najważniejsze zagadnienia z zakresu ESL.

Sobotę mogliśmy spędzić w gronie świeżo poznanych rówieśników, co też uczyniliśmy. Zwiedzaliśmy więcej miasta, chodziliśmy do klimatycznych kawiarenek, kupowaliśmy więcej pamiątek… Wieczorem oczywiście znów – już ostatecznie – spotkaliśmy się w międzynarodowych grupach, by pożegnać się i podziękować za wspólnie spędzone dni i nawiązane znajomości. Był to wyjątkowo smutny moment, ale potem wracaliśmy do domów mimo wszystko w dobrych humorach, bo wspomnienia z wyjazdu były niezwykle pokrzepiające. Anegdoty, związane z naszymi przeżyciami w Barcelos, towarzyszyły nam przez całą drogę.

Wczesnym niedzielnym rankiem, 25 lutego, wracaliśmy samolotem (znów z przesiadką) do Polski. Wiadomości o wyjątkowo niskich temperaturach w kraju bardzo zmroziła nasz entuzjazm i radość (jeśli taka była) z powrotu, zwłaszcza biorąc pod uwagę to, jak ciepło i słonecznie było w Barcelos. Cała podróż, od Porto do Frankfurtu i z Frankfurtu do Krakowa a potem z Krakowa do Boguchwały to stopniowe przyzwyczajanie się do zimy i akceptowanie tego nieprzyjemnego faktu. Powrót zajął nam cały dzień, dopiero po 18 byliśmy w Boguchwale, skąd odebrały nas nasze rodziny.

Choć część z nas przed wyjazdem niepokoiła się na myśl o nadchodzącej przygodzie, to po jej doświadczeniu jesteśmy jednogłośnie pewni, że był to jeden z najlepszych tygodni w naszym dotychczasowym życiu. Cieszymy się nie tylko z tego, że mogliśmy wziąć udział w tak ważnym projekcie i przyjrzeć się aktualnym problemom młodzieży w Europie, ale też z tego, że zapewnił on nam nowe doświadczenia. Poznaliśmy inną kulturę, nawiązaliśmy nowe relacje – kto wie, co z tego wyniknie…?

Eryk Długosz, kl. IIIb

Utworzone przez Admin w kategorii Aktualności, Projekty 1 marca 2018